Benim tanıdığım Ramazan isminde bir âlim vardı. Molla Ramazan denirdi ona. Oğlu hastalanmıştı. Siirt'e hastaneye götürmüşler ve verem teşhisi konulmuş. O günlerde verem devasız bir dertti. Doktorlar eve götürün, on beş gün ya yaşar ya yaşamaz demişer.
Molla Ramazan bunlardan sonra Gavs hazretlerinin yanına geldi. Ama beti benzi atmış tabii, evlat bu kolay değil. Gavs hazretleri o gelince ona, "Ramazan, oğlun nasıl?" diye sordu. Gavs hazretleri öyle sorunca ağlamaklı oldu Molla. "Kurban en fazla on beş gün yaşarmış. Bir oğlum var sen medet kıl!" dedi. Gavsımız bunun üstüne gözlerini yumdu. Ben de yanındayım. "Yâ Rabbi Molla Ramazan'ın oğlunu Şah-ı Hazne'ye bağışla" diye dua etti mübarek. Sonra Ramazan'a dönüp, "Ramazan müjde, Allah oğluna ihsan etti” buyurdu. Ramazan tabii biraz şoktaydı, "Yok kurban ölecekmiş, öyle dedi doktorlar." Gavsımız da, "Yok yok yaşayacakmış” diye tekrar etti. Aradan on beş gün geçti, çocuk ölmeyi bırak sıhhat buldu. Normal hayatına döndü, sonra okuyup âlim oldu. Hâlâ hayattadır Allah hayırlı bereketli ömürler versin...