Şeyh Abd'ül-Kahhar'ın (K.S.) torunu Şeyh Fudayl (K.S.) anlattı: Bir seferinde Şeyh Abd'ül-Hakim (K.S.) bize taziyeye gelmişti. Taziyeden sonra yola çıkmadan dedem Şeyh Abd'ül-Kahhar (K.S.)'ın türbesini ziyaret ettik. Orada mürakabeye varıp, bir süre kaldı. Beraberinde gelen yol arkadaşı ikide bir:
Kurban! Geç oldu, gidelim, deyip duruyor. Gavs Hazretleri (K. S.) ise mürakabeye devam ediyordu. Yol arkadaşı, aynı sözleri bir kaç defa tekrarlayınca, içimden bunun Şeyh'e karşı hürmetsizlik olduğu ve Şeyhin de ona ihtarda bulunabileceği fikri geçti. Bu fikirden kurtulmaya çalıştım ama bir türlü bu düşünceden kendimi kurtaramadım. Bu sırada Gavs Hazretleri (K.S.) murakabeden başını kaldırarak bana; dedi.
Fudayl! Deden Şeyh Abd'ül Kahhar (K.S.) bizim hakkımızda çok hâlimdir, diye buyurdu. Bundan Gavs Hazretlerinin (K.S.) kalbime vakıf olduğunu anladım