Bir sabah namazında Kasrik Dergâhı'ndaydık. Otuz-otuz beş kişi U düzeni oturmuştuk. Mübarek hastaydı, ayakları ağrı
yordu. Sohbete başlamadan, "Ben sizden hayâ ediyorum. Eğer müsaade ederseniz, ayaklarım ağrıyor, yere uzatacağım" dedi.
Sufiler çok mahcup oldu. Çok cezbelendiler. Bize doğru da uzatmadı zaten ama yine de müsaade istemesi bize çok dokundu kurban. O ayağını uzatsa kimse neden uzatıyorsun demezdi. Kimsenin aklına da gelmezdi böyle bir şey. Ama yine de o nezaketi gösterdi.
Gavs hazretleri edep hususunda şu sözü söylemişti: "Edep aklı taşımalıdır. Bir insanın aklını ölçmek için edebine bakarız."